Muzeum Domu Macierzystego Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu
Audycja emitowana 25 grudnia 2017 r. w TV Trwam
Dom macierzysty, jest miejscem szczególnym nie tylko dla sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus, ale i dla mieszkańców Sosnowca i Zagłębia Dąbrowskiego. Jest to pierwszy dom Zgromadzenia założonego w 1921 r. przez sługę Bożego Anzelma Gądka OCD i czcigodną sługę Bożą Teresę Kierocińską. Siostry wraz z m. Teresą zamieszkały w tym miejscu we wrześniu 1925 r. W domu macierzystym:
- prowadzą życie modlitwy i pracy
- w przeszłości prowadziły ochronkę, szkołę, przedszkole, kursy haftu i szycia, organizacje i stowarzyszenia religijne
- udzielały pomocy charytatywnej
- podczas II wojny światowej: chroniły dziewczęta przed wywiezieniem do Niemiec, udzielały pomocy żołnierzom AK, prowadziły tajne nauczanie, kuchnię dla biednych i utworzyły sierociniec, ratowały dzieci i dorosłych Żydów, organizowały pomoc dla więźniów w obozach
- prowadziły dom dziecka
- katechizowały
- prowadziły punkt sanitarny dla chorych
Udostępniona ekspozycja muzealna przybliża historię życia i działalności czcig. sł. B. Teresy Kierocińskiej oraz Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus.
Muzeum Domu Macierzystego jest nie tylko miejscem kultu m. Teresy, ale i miejscem spotkań i różnych inicjatyw formacyjno-ewangelizacyjnych.
Zwiedzanie Muzeum
poniedziałek i wtorek
w godz. 9.00–12.00
środa
w godz.15.00 - 18.00
(z wyjątkiem świąt kościelnych i państwowych)
W innym czasie po uprzednim ustaleniu wizyty
Grupy zorganizowane należy zgłaszać telefonicznie (tel. 784 033 621)
Adres:
Ul. Matki Teresy Kierocińskiej 25
Sosnowiec, Osiedle Piastów
W recepcji znajdują się portrety Założycieli Zgromadzenia – sługi Bożego Ojca Anzelma Gądka i czcigodnej sługi Bożej Matki Teresy Kierocińskiej oraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus patronki Zgromadzenia.
W ramce multimedialnej jest prezentowane: kalendarium życia Założycieli i Patronki Zgromadzenia, fotorelacja z ważniejszych wydarzeń związanych z muzeum i historia remontu Domu macierzystego.
Przechodząc przez zakrystię możemy zobaczyć m.in. ornaty i paramenty haftowane przez m. Teresę i siostry. Uwagę zwraca oryginalne okienko w ścianie, które w przeszłości służyło do spowiedzi.
W kaplicy pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus od 1933 r. jest przechowywany Najświętszy Sakrament. Jest to pierwsza kaplica Zgromadzenia wyposażona w tabernakulum. Ściany kaplicy zdobi droga krzyżowa malowana przez siostrę malarkę Marcelinę Jachimczak CSCIJ. Witraże okienne ukazują trzy tajemnice Syna Bożego: Wcielenie, ofiarę krzyżową i eucharystyczną. W przedsoborowym ołtarzu znajduje się obraz św. Teresy malowany przez s. Ksawerę Kamodzką CSCIJ. Możemy także zająć miejsce w klęczniku używanym przez m. Teresę i pomodlić się przed „cudowną” figurką Dzieciątka Jezus, ofiarowaną Zgromadzeniu przez Ojca Założyciela. Siostry i wierni wielokrotnie byli wysłuchiwani i otrzymywali łaski, o czym świadczą wota umieszczone w gablocie.
Kolejne pomieszczenie nawiązuje do wczesnego okresu życia Janiny Kierocińskiej w rodzinnym Wieluniu. Znajdują się tu plansze prezentujące dawny Wieluń: dom Kierocińskich, mały kościół św. Barbary, kolegiatę wieluńską, pensję Pelagii Zasadzińskiej oraz zdjęcia rodzinne. Uwagę zwraca portret Janiny oraz dwa zdjęcia grona rodziny. Oryginalnymi elementami wystroju tego pomieszczenia są: autentyczne okno z domu Kierocińskich oraz replika krzyża. Ojciec Janiny postawił Krzyż wśród pól, na granicy swojej posiadłości. Było to jedno z szczególnych miejsc modlitwy Janiny.
Kiosk multimedialny zawiera m. in.: interaktywną mapę z prezentacjami skrótowej historii poszczególnych domów Zgromadzenia oraz wirtualnego zwiedzania muzeum.
Fotografie z Czernej i Krakowa, eksponowane w auli, wprowadzają odbiorcę w okres poszukiwania przez Janinę Kierocińską drogi powołania. Spotykamy postać sługi Bożego Anzelma Gądka, karmelity bosego, kierownika duchowego Janiny i Założyciela Zgromadzenia. To on wybrał Janinę na przełożoną pierwszej wspólnoty sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus. Na ścianie znajduje się tablica upamiętniająca miejsce śmierci czcigodnej sługi Bożej m. Teresy.
Aula pełni również funkcję sali multimedialnej. Tutaj m. in. można zobaczyć film o matce Teresie Kierocińskiej „Ona nigdy nie była sama”.
Sala ukazująca początki Zgromadzenia
Ekspozycja na piętrze poświęcona jest historii Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Na tle panoramy dworca kolejowego w Sosnowcu i kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP prezentowane są realia życia mieszkańców miasta i sióstr. Drogowskaz z ówczesnymi nazwami ulic symbolizuje kilkuletnią tułaczkę Zgromadzenia i miejsca tymczasowego zatrzymania sióstr. Odzwierciedla je także bruk, drewniany wózek, walizki, tobołki, sterty książek.
Do celi zakonnej m. Teresy wchodzimy przez zachowane autentyczne drzwi. To niepowtarzalna okazja, ponieważ cele zakonne sióstr znajdują się wewnątrz klauzury, czyli w miejscu niedostępnym dla osób z zewnątrz. Możemy tu zobaczyć oryginalne meble i przedmioty codziennego użytku czcigodnej sługi Bożej, notatki osobiste, akt profesji, habit, binokle, zegarek, itp.
W ramce multimedialnej można: przeczytać i wysłuchać listy m. Teresy Kierocińskiej (do wyboru języki: polski, angielski i francuski) i obejrzeć nagrania wspomnień świadków życia sługi Bożej.
Przechodząc korytarzem do następnej sali, w gablocie możemy zobaczyć niektóre dokumenty procesu beatyfikacyjnego m. Teresy: m.in. Positio oraz Dekret o heroiczności cnót czcigodnej sługi Bożej.
Sala szkolna i pracownia szycia
W kolejnej sali muzealnej zrekonstruowano klasę szkolną i pracownię krawiecko-hafciarską, prowadzoną przez siostry. Eksponaty nawiązują do działalności dydaktyczno-wychowawczej sióstr (ochronka, przedszkole, szkoła podstawowa, kursy haftu i szycia).
Na szafkach zamieszczono zdjęcia dzieci i młodzieży, które pozostawały pod opieką sióstr. Wśród licznych eksponatów szczególną uwagę zwracają dwa z nich. Są to ornat i sztandar wykonane osobiście przez m. Teresę.
W ramce multimedialnej znajduje się m. in.: wirtualny elementarz (można spróbować pisać palcem) i kolorowanki dla najmłodszych (do wyboru kilka obrazków ukazujących sceny z życia Janiny).
Ostatnia sala poświęcona jest działalności charytatywnej Zgromadzenia – bezinteresownej pomocy dla najbiedniejszych. Dom macierzysty był zawsze otwarty dla każdego potrzebującego. Fotoplansze ukazują ludzi, którzy doświadczyli tu ofiarnej pomocy, zwłaszcza w okresie okupacji hitlerowskiej. Są oni także świadkami heroicznej postawy m. Teresy, jej ducha zawierzenia Bogu, modlitwy oraz wypływającego z niej męstwa, wytrwałości, miłości bliźniego i prostoty.
Obok dużej fotografii dyplomu i medalu Sprawiedliwy wśród Narodów Świata przyznanych m. Teresie Kierocińskiej widnieją zdjęcia osób pochodzenia żydowskiego, ocalonych dzięki pomocy karmelitanek. Osoby te były ukrywane w Sosnowcu lub Czernej.
Warto zwrócić szczególną uwagę na niektóre pamiątki umieszczone w gablotach, np.: obrazek Najświętszego Oblicza Pana Jezusa, jarmułkę czy ołowianą krówkę. Każda z nich kryje ciekawą historię.
Stanowisko multimedialne zawiera m. in.: świadectwa dotyczące pomocy udzielanej w czasie okupacji, informacje o ocalanych dzieciach żydowskich, wypisy z Kroniki Domu Generalnego z okresu II wojny światowej.
Korytarz zdobi życiorys m. Teresy w obrazach autorstwa s. Marceliny Jachimczak CSCIJ.
W suterynach muzeum odtworzono rozmównicę, w której Założyciel Zgromadzenia spotykał się z siostrami. Przypomina o tym fotel o. Anzelma oraz historyczne fotografie na ścianie. W pomieszczeniu znajduje się także podręczna biblioteka zawierająca księgozbiór związany z duchowością karmelitańską oraz publikacje o Założycielach Zgromadzenia.
W kawiarence można spędzić chwilę odpoczynku na rozmowie z siostrami.
Pomieszczenie, które obecnie służy jako kawiarenka, za czasów m. Teresy było refektarzem, czyli zakonną jadalnią. Elementami oryginalnymi są stoły z szufladami na naczynia dla sióstr. Na ścianach znajdują się obrazy autorstwa s. Agnes Grudniewskiej CSCIJ.
Sarkofag Czczigodnej Sługi Bożej Teresy Kierocińskiej
Zwiedzanie Muzeum Domu Macierzystego kończy się przy sarkofagu czcigodnej sługi Bożej w kościele zakonnym, gdzie w modlitwie za wstawiennictwem m. Teresy można powierzyć Bogu swoje intencje i prośby.